Pan Belog

Sedek dina anu Pan Belog tundéna ka peken tekén kurenané meli bébék dadua, lakar tampaha anggona banten, krana matuanné buin maniné tutug abulan pitung dina. Kéné munyinné tekén Pan Belog, “Ih, Bapané, kéné cai suba nawang, buin mani I Bapa tutug abulan pitung dina, buina icang répot pesan magarapan, tusing icang maan magedi kija-kija. Kema jani cai ka peken meli bébék dadua, pilihin men meli bébék ané mokoh-mokoh, tur baat-baat beli. Né pipis aba. Nah kemu suba cai majalan ka peken!” kéto abet kurenanné. Pan Belog anak mula ia jlema kaliwat belog pesan, turin mawuwuh-wuwuh kabeloganné, krana ia tusing pesan bareng-bareng ngajak anak ririh mapaomongan. Kalinganké ia maan mapaomongan ngajak anak lénan, kadirasa ia ngenot dogén ia suba takut. Nangingké ia tusing pesan bani tulak tekén pamunyin kurenané. Kénkén ja panguduh kurenané setata ia takut dogén. Ditu lantas ia ka peken.

Kacrita sanapaké ia di peken, nglaut ia ngojog dagang bébék. Teked ditu, tusing ja ia makeneh nakonang ajin bébék, wiadin nawah, sakéwala kéné koné munyiné tekén i dagang bébék, “jero dagang bébék, niki jinah, icén tiang bébék kakalih!” Ditu Pan Belog ngenjuhang ringgit akéténg, nangingké Pan Belog tusing nawang ento madan ringgit. I dagang bébék ngon ia tekén tingkah anaké mablanja buka kéto, tuara nakonang aji malu, jeg maang pipis, tur nagih bébék. Nanging mara tawanga tekén i dagang bébék Pan Belog jelema dééng, ditu lantas makenyir tur éncol lantas ia maang Pan Belog bébék, ané mokoh-mokoh tur baat-baat dadua. Pan Belog nyemakin bébéké ento tur lantas ia malipetan mulih, tusing ia buin nagihin ia dagang panyusuk.

Kacerita pajalan Pan Belogé ngamulihang, ngentasin tukad ling-gah. Sawetara mara neked di tengah tukadé, laut ngeléb bébékné maka dadua, tur lantas nglangi. Pan Belog bengong ia ngenot tingkah bébéké buka kéto, laut ngrengkeng padidiana.

“Béh, aéng ja jailné dagang bébéké ento tekén déwéké, awaké nagih bébék maisi, nget bulu dogén awaké adepina. Aéng ja dueg daga-ngé ento melog-melog déwéké.”

Suud kéto, lantas bébéké ento ulaha. Suba ia neked jumahné, ajinanga lantas ia tekén kurenané tuara ngaba bébék, laut ia matakon.

“Ih, Bapanné, ento dadi cai matalang mulih, dija bébéké, sing maan cai meli bébék kéto?”

Masaut Pan Belog, “maan ja icang meli bébék, nanging bébék puyung adepina tekén dagangé. Jani ia suba kakutang bébéké ento di tukadé.” Buin matakon kurenané nyesedang krana ia tusing ngerti baana kurenané ngorahang bébék puyung. Kéné munyinné, “puyung-puyung kénkén ja bébéké Bapanné?”

Ditu Pan Belog nuturang saun-duk-undukné di tengah jalan. Baané bébéké tuara nyilem, ento kranané dadi bébéké orahanga puyung. Bengong turin sebet kurenanné ningeh tutur Pan Belogé buka kéto. Ditu lantas ia ngeling, mangenang déwékné ngelah somah kaliwat belog ludin lacur. Pipis ilang, bébék tuara bakat.

Kaketus Saking:

Kembang Rampé Kasusastraan Bali Purwa (Buku I), sané kapupulang antu I Gusti Ngurah Bagus sareng I Ketut Ginarsa, kaca kaping 77