Mawa Madui (9)

Olih: I Ketut Sugiartha
Sumber Gagambaran; id.pinterest.com
Mabahan di duur pasaréané papineh Putu kema-mai, kecas-kecos cara bojog. Osah. Maluné ka désa inget tekén timpal-timpal leketné, buin jahané nglindeng mabalik ka Jakarta ka jalan ané sai entasina, ané ramé, macet tur bekin andus montor, ané ngaé song cunguhné badeng cara deket mangsi disubané teked jumah.
Sawat madingehan ada anak nogdog jelanan. Keda-keda kenehné Putu mukak jelanan. Disubané madengokan tepukina Herman negak di betén punyan belimbingé. Cara biasané ia mapanganggo rapi, nganggon sepatu.
“Tiang sing ngelah sandal, Bli,” kéto abetné dugas Putu nakonin ngudiang sepatuné tusing taén kelés uli batisné.
“Ngudiang sing meli gén?”
“Mael, Bli. Ketimbang meli sandal adénan suba meli sepatu. Luungan ngenah padahal ajiné sing ja sanget maelan.”
“Bisa gén, Mas. Apa-apa jeg timbanga aji prinsip ekonomi.”
Herman kedék ningehang munyin Putu. Mapan Putu nawang Herman lakar ngroko, ia negak ngejoh apang tusing kena andus rokoné.
“Apa jani bligbagang, Bli?”
Putu makenyem. Ulesné ngrembug ajak Herman sabilang peteng tusing ja tuah ngorta iseng-iseng sakéwala gumanti arepanga seken mapikenoh.
“Béh, jeg tumbén seken sajan, Mas?”
“Eda kéto, Bli. Diapin raos iraga kangin-kauh, madak ada masi ané dadi anggon papelajahan.”
Pas nyarik satuané Herman sagét Darsana, misané Putu, nengok.
“Beli Putu, Mas Herman, kaukina jak Mbak Evi,” Darsana mapitau.
“Ada apa?”
“Ajakina makumpul di bale bengong. Makan-makan.”
“Mih, mara inget. Jani ulang tahuné Mbak Evi,” Putu masaut.
“Béh, lamun kéto sing payu makan pesu,” Herman nimpalin.
Balé bengong atawa gazébo ané masaka patpat, ané biasané anggona ngetis nuju ainé panes ngentak, petengé ené ramé kaiter tekén ané nyéwa kamar di kos-kosan paman Tanggu. Makejang pada majujuk. Lénan tekén Evi ada masih paman ajak kurenané majujuk di malu. Lusi, Ririn, Euis lan Rina masi ada ditu. Ané tusing ngenah pastika tusing ada jumah, sedeng maan tugas ulesné. Indra masih tusing ngenah cunguhné. Ia mula kapah sajan jumah nuju peteng. Mirib nu nglembur di proyék.
Paman Tanggu lantas ngajak cerik-ceriké makejang ngrastiti anut tekén agamané soang-soang. Suud kéto makejang pada égar nembangang Happy Birthday. Disubané Evi nampeh lilin ané matinggah  di angka 21 duur kué ulang tahuné, makejang pada ngandupang lima lantas sakabesik nyalaman Evi tur niman pipiné.
Sebeng Evi égar sajan. Kenyem ané tusing suud-suud ngiasin bibihné ngaé ia ngenah jegégan tekén biasané. Angob Putu nepukin.
“Mbak Evi kok nadak ngadaang acara ulang tahun?” Herman nyeletuk disubané maan duman nasi tumpeng magoh bé siap magoréng misi saur lan lalapan.
“Men kénkén benehné?” Evi nyautin.
“Nadak buka kéné tiang kan sing maan galah meli kado.”
“Aa, Om masé héran. Evi jani kok lén sajan?”
“Dadi lén kapah-kapah,” somah paman nimpalin. “Ulesné Evi makita ngrasaang ané lén di ulang tahuné jani.”
“O, kéto?”
“Sing perlu makado-kadoan, Mas. Nyidaang mapupul cara jani suba melah, ngaé tiang lega.”
Ngaé lega orahanga, sakéwala Putu mendep-mendep nguratiang yéning sujatiné Evi tusing ja marasa buka kéto. Kenyem ané édenganga di bibihné tusing ja seken pesu uli dasar atiné. Mapan Putu nawang, Freddy, anak muani ané biasané nganggurin Evi suba makelo tusing taén nengok.
Putu sangsaya eda-eda Evi ajak Freddy suba tusing nu matunangan. Putu nadaksara bareng marasa sedih mapan nasib Evi patuh tekén nasib ané nepén paukudané.
“Cara ada ané engkebanga,” kéto Herman ngomong sambilanga nyeluk kantong nyemak roko disubané bareng-bareng negak ajak Putu di betén punyan belimbingé.
“Aa, tiang masi marasa kéto,” Putu masaut.
“Bli kadén leket matimpal, pasti nawang apa ané ngaé ia buka kéto?”
Putu kituk-kituk. “Leket di sisi dogén, Mas. Tiang ajak ia tusing taén nyambat urusan pribadi yén sedeng ngrembug.”
Sedek makadua ngrembug buka kéto anak ané raosanga sagét nengok.
“Béh, luung sajan ené ngrembug di betén bulan ané masunar galang,” kéto Evi ngaraos sambilanga negak di duur tegakan ané malakar aji beton.
“Luungan ketimbang meték langit-langit,” Herman nyautin.
“Péh, bisa gén Mas Herman. Nyindir tiang ento?”
“Yéning marasa kasindir artiné…”
“Tiang tuah sekel, sing nyidaang sirep.”
“Adi kéto? Apa krana ulang tahuné kuangan meriah?”
Evi kituk-kituk. “Tiang inguh ngenehang sepatu.”
“Béh, sepatu kenehang kanti sing nyak sirep? Kénkén sepatuné?”
Putu kenyem-kenyem ningehang. Jani Herman pasti marasa lega mapan suba nyidaang seken ngarasos ajak Evi.
“Sepatun tiangé usak, Mas. Sepatu jatahé ngaé sakit batisé, kelet, padahal buin puan lakar terbang.”
“Meli naké sik. Mani kan nu prai?”
“Soalné, yén meli sing ada paek dini, perlu ka Blok M.”
“Sing bani padidi ka Blok M?”
“Sing bani megat jalan, Mas. Gara-gara taén sénggol bajaj ipidan.”
“Kéto gén inguh. Ngudiang sing ja ané ngaba Taft ento orahin ngatehang?” Herman maan selah nyelehin.
“Péh, sing kodag baan tiang. Suud ngomongang ia. Ento suba anggap tiang masa lalu.”
“O, kéto? Men kénkén jani?” Herman kenyem-kenyem mancingin.
“Ukana ngidih tulung ajak Bli Putu.” Evi nolih Putu ané mendep dogén uli tunian.
“Sing ja kén tiang?” Herman nyandain.
“Mas kadén ka kantor buin mani? Jelék asané ngulgul.”
“Sing kénken, tiang demen yén Evi ané ngulgul.”
“Bisa gén Mas Herman ené. Kénkén Bli Putu, nyidaang ngatehang Evi mani?”
“Kabenengan ada perlu nyemak sertipikat ka Blok M.”
“Asyiiik!” Evi masuryak girang. “Kéwala eda baas semengan majalan nah. Yén sawatara jam sia atawa jam dasa, kénkén miribné?”
“Kanggo Mbak Evi, jam kuda dogén kal atehang.”
“Cié, cié….,” Herman ngonjakin.
Disubané Evi mabalik ka kamarné Herman macempléng ngorahang tingkah Evi nu cara anak cenik.
“Kéto ja gigis,” Putu nyautin. “Nanging yén makeneh paek ajak ia iraga perlu nuutin solahné.”
“Suba tawang jani. Ngomong-ngomong, sujatiné gobané sedeng masi. Yén tiang dadi Bli sinah suba bakat anggon tunangan.”
“Jeg aluh baan Mas ngomong.”
Herman ngenyit roko.
“Ada kalebihan di paukudan Bli. Yén mula ada keneh, ngudiang sing ja tegarang maekin ia. Aksamaang, sing ada nyén keneh tiang apang Bli ngengsapang ané ada di Bali. Tiang tuah makita nepukin Bli bagia nyalanin idup.”
Putu makenyung. Mara jani ia marasa ngelah timpal ané sanget rungu tekén paukudané.
“Tiang mula sada lén, Mas,” Putu nerangang. “Dugas nu masekolah liu timpalé ngorahang tiang soléh. Pinehin tiang Mas mirib ngelah keneh patuh buka kéto.”
“Terus terang tiang gregetan, Bli.”
Putu buin makenyem.
“Tiang tangeh tekén déwék bas teleb. Tiang sing sajan bisa nyemak gaé maénggal-énggalan. Apabuin nglemesin nak luh. Mirib ento ané ngaé tiang sing nyidaang énggal engsap tekén ané suba kajalanin.”
Herman masaut, “Luung masih to, Bli. Ané sing luung yén Bli kanti sing nyidaang ngengsapang ané suba liwat. Ané suba sing dadi lipetin.”
Putu mendep, sakéwala di kenehné ia cumpu tekén ané mara sajan sambata tekén Herman.
“Iraga kelih nak ulian pengalaman masi, Bli. Buka anaké ngorahang, bisa milihin cén ané melah cén ané sing nyiriang amunkén suba kelihné iraga. Ampura, sing ada nyén keneh tiang ngajahin Bli. Tiang ngomong buka kéné apang ada masih anggon tiang sasuluh padidi.”
Putu nelebang raos Herman. Raos anak muani ané suba malunan nyolék uyah kaidupan. Nanging tusing ja makejang piteket ané dingeha uluha matah-matah. Pinaka anak suba kelih, cara orahanga ibusan, ia perlu milihan ané cén cocok sorohang ka paukudané. Yén nirgamaang cara nganggon panganggo perlu nganggon ané sikutné pas ajak awak padidi.
Bulané ngancan negehang di langité ané kedas. Bintangé pakejapjap cara kunang-kunang. Petengé ngancan sepi. Montor ané ngliwat di jalan di malun umahé sayan ngamedikan. Mapan marasa suba kiap, Putu ngelépin Herman apang marérén ngorta. Yén tusing kéto bisa kanti ka semengan masepug ortané buka galahé ané suba liwat.


Ketut Sugiartha
embas ring Baturiti, Tabanan, 9 November 1956. Kakawiannyané ring basa Indonésia sampun kawédar ring Bali Post, Bernas, Detektif & Romantika, Kartini, Media Hindu, Nova, Sarinah, Selecta, Senang, Simponi, Sinar Harapan, Suara Karya, Suara Pembaruan miwah média sané lianan. Pensiunan sinalih tunggil BUMN ring Jakarta puniki mangkin meneng ring Banjar Beringkit, Belayu, Tabanan.

No comments