Mawa Madui (10)

Olih: I Ketut Sugiartha
Sumber Gagambaran; https://pixabay.com
“Tiang telat bangun,” kéto abetné Putu disubané negak di samping Evi di bis kota.
Cara biasané bis kota ané tegakina bek misi panumpang, kanti liu ané ngelanting di sisin pintuné. Bisé ngeséng ka kébot, majalan andet-andet di jalané ané macet.
“Kanti ka peteng ngrembug ibi sanja?” Evi matakon.
“Ngrembug ajak Mas Herman sing ja dadi kejep. Ada dogén ané satuanga.”
“Sales mula sing kuangan raos. Kéwala ané penting, eda kanti ngomongang anak lén.”
“Biasané ngomongang déwék padidi, sakancan pikobet ané taén nepén déwék padidi.”
“Bilang katemu?”
“Aa, sebilang katemu. Ada dogén ané bakat baana mligbagang. Yén pineh-pinehin mula pikobeté ané ngaé idupé karasa idup.”
Evi makenyem. “Béh, buin kejep gén Bli lakar patuh cara Mes Herman.”
“Patuh kénkén? Liunan raos?”
“Eda salah tampi. Tiang sing ja ngorahang jelék. Malah luung.”
“Luung kénkén?”
“Bli Putu suba dueg jani ngomong. Tusing ja cara satondéné, tuah pesu munyi besik dua yéning ajak ngraos, buina misi kimud.”
Yadiastun liwat jalan tol, ajam lebih bis kotané mara teked di terminal Blok M. Putu ajak Evi singgah ka toko ritél malu. Putu ngorahang, nyemak sertipikat dadi durinan tatkala lakar mulih mapan tongos kursusé mapaekan ajak jalan tongos menék bis ka Cengkaréng.
Munyi makalukan buka nampel kuping. Munyin spéker uli toko ritélé keras sajan saling sautin mapan sedeng ada obral atawa promo. Tusing ngrambang, Putu ajak Evi terus majalan ngliwatin makudang toko lan makudang dagang buah-buahan buka poh, belimbing lan gedang di malun émpér tokoné. Tatkala menékin undagan plasa tepukina ada anak luh tua masadah ka témboké. Batisné ané kébot mabedbed aji kain magetih. Semuné ngaé anaké pada madalem déwékné. Ngaé Putu lantas nyeluk kantong tur ngenjuhin anak luhé ento pipis logam.
Evi mendep dogén tusing pesu munyi. Putu nawang apa ané pinehina tekén Evi dugas nyledét solahné. Ulesné patuh cara ané orahanga tekén Benny dugas ia ngenjuhang pipis tekén anak ngidih-idih di samping tongos kursusé.
“Medalem anak ento melah,” kéto abetné Benny dugas ento. “Nanging yén kamelahané makrana jelék patuh tekén ngmaang racun.”
“Kénkén maksudné?”
“Ené Jakarta, Putu. Gagéndong dini tusing ja cara di désa, natakang lima kema mai apang ada anggona meli dadaaran. Patuh cara tukang ngamén, ngagéndong dini suba dadi gaginan, nyidaang nekaang pipis liu. Yén liu ada anak melah cara Putu, sinah gangéndonga liang sajan. Tawang panadiané? Bisa dadi penyakit menular. Sinah ngancan liu anaké teka ka Jakarta lakar dadi gagéndong. Jakarta lakar ngenah sayan kumel.”
Putu tusing lantas nimpalin raosné Benny mapan papinehné tusing ja patuh. Ia las mapitulung tusing ja tuah ulian ngelah keneh medalem anak, sakéwala lebihan ulian meled nulungin déwék padidi. Ia marasa angayubagia suba baanga galah malaksana ané melah tekén gagéndongé, nyalanin ané madan mapitulung tekén anak lén yadiastun tuah aji pis logam.
“Sing madaya raga yén ci renga sajan tekén kahanan kota Jakarta ené,” kéto pamuputné ia nyautin dugas ento.
“Pinaka krama ané melah, mula kéto benehné.” Benny marasa liang ningeh Putu ngajum paukudané.
Putu ajak Evi lantas nindakang batis ka eskalator, undagan besi ané nganggon mesin. Teked di tongos sepatuné makebér Putu ngmaang Evi galah milihin sepatu lan nyobakin sakabesik.
“Luung sing ené, Bli?” Evi matakon sambilanga nyledét batisné di meka di malun tongosné negak.
“Luung,” Putu masaut ulian tusing bisa ngorahang apa lénan tekén ento. Pinehina ané kénkén dogén cocok anggona tekén Evi mapan batisné mula luung.
“Sing, ah,” ia ngwaliang sepatuné ka tongosné.
“Kenapa?”
“Baas mael.”
Putu makita kedék. Anak ané nekaang pipis liu nu masi matetimbang santondén mabelanja. Ulesné ia rumasuk anak ané mula bisa nabdab sekaya.
“Yén ené kénkén?” Evi nyobak sepatu ané lénan.
“Luung.”
“Ené gén suba juang,” ia ngomong sambilanga ngenjuhang sepatuné tekén anak luh ané lantas ngaénang nota.
Evi tusing lantas ka kasir disubané nerima nota nanging maekin tongos panganggo. Putu tusing marengin. Ia majujuk dogén di samping adegan plasané sinambi nguratiang kahanan di sampingné.
Ada anak luh sagét ngliwat di malun Putu. Anak luh ané nganggon kaos oblong putih lan celana jins. Ané ngaé Putu engsek, jaeg lan gobané mesib Gung Ayu. Jerijin limané lantang-lantang, pantes sajan dadi pragina cara Gung Ayu.
Déwa Ratu! Nadaksara Putu marasa niwang. Tangkahné nrugtug, awakné karasa ingan. Kupingné manguing. Marasa lakar bah ngénggalang ia magisian ka adegan plasané kanti lantas Evi maekin déwékné.
“Antos malu nah, Bli…. Yéh, adi lepis kéné muané?” Evi tengkejut tur mandrengin Putu.
“Sing kénkén,” Putu kituk-kituk.
“Seken?”
Putu manggutan. Bayuné suba enteg. Evi lantas majalan ngojog kamar pas néngténg baju dadua lakar cobaka. Tusing makelo ia suba pesu lantas nyerahang bajuné ka kasir. Ulesné cocok baju ané pilihina.
Pesu uli plasa, Putu buin marasa soléh cara ibusan, sakéwala tusing kanti ngaé ia nyelék ati. Ia mautsaha ngunjal angkihan apang enteg bayuné.
“Payu nyemak sertipikat?” Evi ngingetin.
Putu manggutan. “Tongosné di malu, di sisin jalané.”
Satondén nyemak sertipikat Evi ngedeng liman Putu, ngajakin singgah ka depot. “Ngalih és malu,” kéto abetné.
Makadua lantas negak marep-arepan. Uli tembang ané setéla Putu nawang ané ngelah dépoté sinah nak Padang. Putu mula demen ningehang tembang-tembang daérah.
Evi mesen duang gelas jus alpokat disubané nakonin Putu.
“Seken nak Bali pada dueg ngomong Inggris, Bli?” Evi matakon sinambi ngantiang pesenané.
“Sing ja makejang,” Putu masaut. “Yén tuah ngomong awag-awagan liu ané bisa.”
“Di Kuta koné anak cenik-cenik suba biasa ngomong ajak turis. Seken to?”
“Seken, kéwala asal pesu munyi, sing karuan beneh. Ané penting turisé ngerti.” Evi kedék. “Bisa gén Bli Putu. Yén ada galah tiang lakar melali ka Kuta.”
“Todén taén ka Bali?”
“Taén, kéwala tuah transit. Tondén taén kanti nginep.”
Pelayan dépoté teka ngaba duang gelas mabaong misi és jus alpokat. Maénggal-énggalan makadua nelahang és di maluné. Disubané Putu nyemak sertipikat makadua lantas majujuk di halte ngantiang bis.
“Menék taksi gén nyak? Pang énggal,” Evi ngomong sinambi ningalin jam di pagelangan limané.
“Ada acara lénan?”
“Tiang perlu prepare, mani semengan lakar terbang.”
Putu manggutan. Ia tatas nawang, sakancan pramugari perlu galah mataki-taki satondén berangkat nyalanin tugas. Lénan tekén ento perlu masi mreténin awak apang setata ngenah seger sumringah ri sedek magaé ngladénin penumpang.
Tatkala nindakang batis makisid ka tongosé ngalih taksi sagét ada anak nyagur Putu uli samping. Gemelan tekek ngenén jagut kébotné Putu ngaé ia nyaruyung tur makunang-kunang paningalané. Tondén maan galah negtegang bayu péléngané buin sander gemelan.
Evi majeritan nepukin Putu buka kéto. “Hei, nak kénkén ragané? Adi jagur timpal tiangé?”
Anak muani gedé ganggas ané nyagur Putu kadropon magedi tusing nyautin patakon Evi.
“Ndas bedag!” Putu misuh napetang paukudané nylempoh di sisin trotoaré. Ia marasa jengah tusing maan ngwales.
“Aduh, péléngané pesu getih, Bli,” Evi nyapnyap. “Kasar sajan jlemané totonan. Jlema strés miribné! Teka-teka jeg nyagur. Bli kenal ajak anaké totonan?”
Putu kituk-kituk. “Sing tepuk muané.”
Gedeg sajan basangné Putu. Makita ia ngwales anaké totonan sakéwala tusing tawanga nyén ané nyagur déwékné mara san. Jalema sing kesatria, tuah bani nyagur uli duri, kéto ia ngrenggeng.
Pamuputné ia inget tekén anak ané jagura dugas mélanin Benny mara-mara ené di malun Plasa Melawai. Mirib ené ada kaitané ajak jalemané totonan.
“Getihné ngancan liu, Bli,” Evi ngetul-ngetulang tisu di péléngan Putu ané metatu. “Ka klinik gén yuk?”
Dugas ento kabenengan ada taksi marérén. Evi ngajak Putu menék ka taksiné.
“Ka klinik malu, Bang. Ada sing paek dini?”
“Kénkén, Bang?” sopir taksi matakon sinambi nlektekang muan Putu uli kaca spion di duur sirahné.
“Metatu,” Putu masaut bawak.
Putu mautsaha naanang gedeg basangné. Evi iteh ngetul-ngetulang tisu di péléngan Putu ané terus mesuang getih. Buin jahané taksi marérén di malun klinik ané mabukak 24 jam. Evi laut nandan liman Putu macelep ka klinik. Sawatara ada dasa menit makadua suba pesu buin. Péléngan Putu suba matampel aji perban. Perawaté ané ngubadin Putu ramah sajan, ngaé rasa gedegné empah.
Di duur taksi ané ngatehang mulih Putu mendep dogén. Muané ngenah enteng. Evi bareng tusing pesu munyi. Ulesné jejeh nepukin muan Putu buka kéto. Putu marasa mutang budi tekén Evi mapan ia ané mayahin prabéa di klinik.
“Suksma Mbak Evi,” ia mara ngaraos disubané tuun uli taksiné.
“Ulian tiang Bli Putu dadi kéné,” Evi nyautin.
“Mbak Evi sing pelih. Ené urusan tiang padidi.”
“Urusan apa Bli?” Evi dot nawang.
“Miribné ia timpal anak ané taén jagur tiang mara-mara ené.”
“Bli Putu taén nyagur anak?”
“Tuah mélanin timpal. Nanging soléhné timpal ané tulungin tiang malah jejeh tur ngorahin tiang apang énggal-énggal magedi uli ditu.”
“Oh, kéto…”
Buin Putu inget tékén galah dugas ia majaguran di malun Plasa Melawai. Ngudiang ya Benny jejeh sajan dugas ento? Apa krana Benny mula ngelah pelih? Apa anaké totonan préman? (masambung...)


Ketut Sugiartha
embas ring Baturiti, Tabanan, 9 November 1956. Kakawiannyané ring basa Indonésia sampun kawédar ring Bali Post, Bernas, Detektif & Romantika, Kartini, Media Hindu, Nova, Sarinah, Selecta, Senang, Simponi, Sinar Harapan, Suara Karya, Suara Pembaruan miwah média sané lianan. Pensiunan sinalih tunggil BUMN ring Jakarta puniki mangkin meneng ring Banjar Beringkit, Belayu, Tabanan.

No comments