Ten Juari

Olih: I Madé Kridalaksana

Sumber Gagambaran; www.artmajeur.com

Pagruéng munyin montor lan mobilé nganginang ngauhang di jalan bypass Bualuné. Ada ané ngebut sambilanga ngamunyiang bél keras-keras kanti ngempengang kuping, ada masih ané adéng-adéng pesan ngawinang anaké durinan kéweh pesan nyalip. Di samping tiangé supiré nyetél gending rock keras-keras uli radioné apang tusing kiap ngenjek gas kenceng-kenceng nuju mulih. Buin dingeh tiang munyin radioné, buin tiang engsap. Nanging supiré itep masuir-suir sambilanga nuutin munyin gending di radioné. Slélégang tiang awak tiang di jok ulian kenyel sajan. Awak tiang sakit krana uli semengan tusing maan marérén, fullday-tour tamuné. Kabenengan tamu ané créwét atehang tiang. Krana ia suba taén ka Bali jeg sing siep-siep ada dogén takonanga, ada dogén tagiha.
Sedeng tiang ngidema saget mamunyi hapén tiangé. Ada anak nélpun. Prajani matan tiang ngedat.
“Hallo!” kéto tiang nyautin.
“Sibuk mangkin, Bos? Tiang jagi mrika wénten sané ortaang tiang,” kénten munyin télpun saking timpal tiangé ané suba sawatara telung tiban makeloné tusing taén tepukin tiang.
“Tiang mara suud ngateh tamu dinner, jani tiang kal mulih. Wénten napi, jagi ngaryanang travel, Gus Tu?” saut tiang uli tengah mobilé sambil makeneh-keneh mirib-mirib ada tamu ané ngajakin ragané ngaé travel.
“Jam kuda wénten di kos?” buin ragané matakon nyekenang.
“Sawatara jam tengah solasan,” saut tiang sambil ningalin jam di limané. Tusing masa saget neked suba di gudang mobil travel-é.
“Mani jam pitu dini nah, Black!” kéto tiang majanji ajak supir.
“Oké Bos!” kéto sautné.
Dapetang tiang Gus Tu suba di natah kos tiangé sedek negak di duur sadel montor metik pelungné.
“Sampun tunian? Mriki-mriki!” tiang ngajakin ragané ka aep kamar kos tiang.
“Kanggiang malinggih driki!” tiang nujuin bataran kramik di aep kamaré krana tusing ada kursi. Gus Tu negak ditu sambilanga mesuang roko mabungkus barak ané mérekné suba kasub uli tas gandongné. Tiang laut makalah akejep kal nganti baju ané bek misi peluh sawiréh uli semengan padet acara tamuné.
“Punapi gatrané, makelo sing taén tepuk. Kari makarya drika?” tiang nakonang.
“Mangkin tiang ten magaé, Dé. Sampun wusan tiang ring travel nika. Polih taler ring travel Jepang ajebos kémanten, komplin tamuné. Tiang suudanga santukan kari training drika. Sujatinné wénten senior tiang daweg undukné nika, sakéwanten tiang dogén sané pecata,” kénten ragané nyritayang. Kurenan tiang teka ngaba téh botol dingin ané belina di warung delod kosanné.
“Rarisang, kanggiang ten wénten napi,” kéto munyinné.
“Suksma,” Gus Tu nyaurin. Suud kéto laut kurenan tiang makalah ka tengah kamaré mabalih sinétron.
“Ngaé naké travel sik pang maan tiang magaé,” tiang buin nyekenang.
“Dugas niki Mister Kim okana ngaba grup mriki. Hotél sampun pesen tiang. Okana Dé bang ngaba. Yén kénkén kadén unduké buung ia ka Bali,” kénten ragané masaut.
“Saja suud magaé né?” tiang nakonang nganggo basa ané tusing alus sawiréh ragané uli Buléléng turin tiang sampun matimpal luung. Di samping ento umur ragané masih ngudaan tekén tiang.
“Ada gaé di kargo. Kémanten joh. Di Ubud. Gajihné tuah tuju ratus. Tiang mayah kos dén tiga ratus. Nika konten anggo meli kaperluan sawai-wai. Ngoyong di Dénpasar biayané gedé gati,” ragané nglantur nyautin.
“Kanggoang malu Gus Tu. Jemak gén pang ada anggo biaya ngoyong di Dénpasar sambil ngalih-ngalihin gaé ané luungan. Kéweh ngalih gaé ané misi maan kenehé jani. Nyak-nyakné ada gaé, kéwala gajihné abedik. Di kénkénné ada gaé ané magajih gedé, nanging i raga sing sanggup nyemak,” tiang ngimbuhin.
Kadung seleg tiang ngorta kangin-kauh nganti tusing taunang galahé suba jam solas seperempat.
“Dé nu inget kén Gus Dé timpal belin tiangé?” buin ragané nakonang tiang.
“Nguda ten. Sering katemu ragané?” tiang balik nakonang.
“Dugas tiang enu magaé di travel-é, Bli Ngurah ngorahin tiang nyéwa montor ané lakar anggona aminggu.
“Uli travel-é ento booking-in tiang,” Gus Tu nglantur nyatuayang, “suba liwat pitung dina terus tiang télpuna téken pegawai penyéwaan montor totonan apang ngulihang montorné. Laut takonang tiang Bli Ngurah dija montoré anaké, orahanga baanga Gus Dé. Tiang bingung. Télpun tiang Gus Dé, ten ada pesaut. Hapéné setata mailbox.
“Terus, kénkén?” tiang mulai penasaran.
“Mailehan tiang nakonang ragané. Paman tiang ané dadi polisi ngorahang taén nepukin ragané di Buléléng. Kéwanten mangkin ten kari drika. Takénang tiang ring ajinné di geria, nikanga Gus Dé sareng rabinné ring Nusa Dua. Makita tiang mrika, sakéwanten ten tawang tiang tongosné. Dé nawang tongos rabinné ento?” Gus Tu tumuli nakonang tiang.
Sambilang tiang nginget-ngingetang dija koné umah rabin ragané ento. Tiang ngorahang umah krana rabin ragané boya ja nak Bali, sakémaon mawit saking Surabaya. Dugas kari anom rabin idané meneng sareng mémé-bapan ipunné ring Nusa Dua. Ulian engsap kén umahé ento tiang masaut kéné, “Tiang taén mrika sareng ragané dugas teka uli ngatehang tamuné. Nika sampun dumun pisan. Minab wénten sampun nem tiban. Sampun engsap tiang dija kadén tongosné mangkin.
Sambil mecik-mecik tombol hapéné, sambilanga ngédéngang angka-angka ané ngenah di layar télpuné buin ragané matakon, “Sampun maganti kénkén nomer ragané. Terus télpun tiang, nanging pepesan sing taén nyambung. Dikenkené nyambung, sakéwala ten sautina. Beneh niki nomerné?”
Balinin tiang masih nomer télpun ané kasimpen di phonebook tiangé. Lantas adungang tiang ajak nomer ané édénganga ka Gus Tu busan. Mara saihang tiang melénan nomerné. Suud Gus Tu nyatet nomer ané di télpun tiangé, tiang negarang nyambungang mirib nu ragané inget tekén tiang. Pang telu pang pat tiang mecik nomeré totonan, setata patuh. Tuah munyi tuuut… tuuut… tuuut dogén madingehan.
Sambilanga nyiup rokonné, Gus Tu ngerosang téh botolé sada adéng.
“Mangkin dija montoré nika?” tiang nakonang.
“Di Tabanan, Gadéanga aji dua juta. Pang nyidaang ngulihang montor totonan, mangkin montor tiang drika anggén pasilur sadéréng mrasidayang nebus,” kéto Gus Tu buin ngraos.
“Inguh tiang, Dé. Montor tiangé nika kari nyicil. Mangkin montor métik niki boya ja gelah tiangé. Montor Bli Ngurahé,” Gus Tu nglanturang sambilanga nakonang suba jam kuda.
Sahasa tingalin tiang jam di limané tur masaut, “Sampun jam tengah roras.”
Ampurang dumun Dé, ba peteng. Tiang mapamit dumun. Suksma,” kéto Gus Tu laut majujuk.
“Nggih Gus Tu, suksma sampun malancaran mriki,” saut tiang sambilang milu bangun tur ngatehang ragané neked di aepan umah kosé.
Buin maninné sawatara jam roras tengai guminé sedeng panes sajan. Tamuné ané di tengah mobilé ané misi AC dogén ngilih-ngilihang awakné baan buku krana kebus bas kaliwat, apabuin anaké ané negakin sepéda montor. Neked di pempatan dangin bandarané lampu lalu lintasé ngendih barak mawinan mobilé marérén. Sedeng iteha tiang nerangang patung I Gusti Ngurah Rai ané ada dangin jalan, sagét mamunyi buin hapén tiangé. Tit… tulitut… tit….
“Ampurang tiang Dé, dibi sandé tiang mrika pacang nyelang jinah, kéwanten tiang ten juari, wénten kurenan Déné. Tiang perlu empat ratus ribu kémanten. Wénten?” kéto munyin SMS-é.

No comments