I Locong Nyelékang Agama
Olih: Désak Madé Yunda
Ariésta
Kanti
semengan I Locong ngudik HP. Klénang klening ramé munyin HPné. Ento ngaé Luh
Ani bangun.
“Jam
kuda né bli? Adi suba uyut gati HP bliné semengan?”
“Mara
jam setengah pat. Bli kondén maan mesaré né Luh. Panes basang bliné.”
“Panes
kénkén? Apa daar bli? Bénjep gaénanga nyen loloh.”
“Aruh,
panes basang tusing ulian dadaran. Panes basang gedeg né Luh. Émosi jiwa bli.”
“Kenapa
bli gedeg?”
“Né
ada anak mamunyi nyelékang agama iraga.”
“Aruh....”
Sawiréh
enu kiap, Luh Ani tusing masaut liu. Laut masaré buin.
***
Galahé
suba jam dasa semengan. Munyin kulkul banjaré madingehan samar-samar. Luh Ani,
ngénggalang ngojog nundun I Locong ané enu geris-geris mesaré.
“Bli,
bangun malu bli. Nak tedun jani lanang banjaré. Lakar ngayah, nyanan Ida Sasuhunan
tedun ka Béji.”
“Aruh,
kiap bli Luh. Mara maan mesaré. Kanggoang kéna dedosan malu. Nu ngidaang bli
mayah.”
“Mimih,
kéné suba ada galah mesaré anggona ngudik HP. Gaé soléh jemak bli. Mabraya sing
maan, ngaturang ngayah masi sing maan.”
“Mih,
mencéng sajan adi Luh. Baang mesaré malu buin molas menit. Nyanan dundunin.
Kanggoang siduri teka.”
“Nah,
yén suba kéto.”
***
Buin
molas menit.
“Bli
bangun!”
Luh
Ani gelur-gelur uling sisi. I Locong, kijap-kijap sambilanga ngerémon.
“Aruh,
angsoang suba bangun. Yén sing bangun buin maan ‘gumi magambar,’ masi jumah.”
Tondén
makisid I Locong uling jumaan sagét suba mamunyi buin HPné.
“Mimih..
Biin jelemané ni poloné mamunyi soléh di grup. Kar inbox jani kénkén sebenéhné
keneh jelemané ené.”
Suba
liwat tengan jam, kondén masi I Locong pesu. Iteh ngisi HP, sambilanga ngerémon
tur angkih-angkih maciri basang gedeg. Wiréh tusing ada pesu Luh Ani nyeeb
uling sisi.
“Mimih
Ratu, dong kondén makisid uling pesaréané to. Mih...ngelah adi tiang kurenan
mayus buka kéné.”
“Siep
malu Luh. Buin panes basang bliné. Buin ada jelema ajum nyelékang agama. Né bli
tantangina ajak ia.”
“Wé
bli, yén dadi tiang maang tetimbang. Sing perlu bli ngerambang anak kakéto. Ento
bisa oknum ada nyelap ngaa panes iraga. Yan suba panes sinah lakar ngaa uyut
tur iyeg. Bli nawang, uling ibi suba bli inget mebakti, malajahin isin buku
agama? Kadén tuah HPné ento ané baktinin bli. Anaké nyacad kanti béngés, agama
iragé tusing lakar kénkén. Anaké ané terpancing cara bli né dadiné merebutin
balung tanpa isi.”
“Mimih,
orta I Luhé suba cara anak madarma wacana. Apa tawang I Luh. Yén nak kakéné
depin kadong tuman nyanan ia.”
“Ah,
yén suba kéto. Jalanang suba keneh bliné. Ngujang tiang ngutang munyi nuturin
anak beluk cara bli.”
Kanti
das sanja, I Locong engsap madaran ngitungin HPné ento. Kepel-kepel limané
kadirasa nagih ngantem anak ané ajaka inbox ento. Né jani mirib gedeg basangné
tusing ngidaang ban naanang. Laut énggal bangun nyemak baju anget, tas kompék
tur kunci motor. Pesu lantas I Locong nyaluk hélm lakar ngaba sepéda motor.
“Wé
bli, kal kija ento! Sasuunané lakar tedun. Mai ajaka ka Pura maturan malu,” kéto
Luh Ani makaukan.
“Luh,
bli lakar ngalih jelema ané ngéndah ento. Gedeg basangé.”
“Né
mara ja, sing san dadi élokang gedeg bliné. Kanti prajani nagih ngalih.”
“Ené
masalah harga diri Luh. Bli suba direndahkan.”
“Yén
dadi tiang nawang. Apa ané ngaé bli kanti nagih ngalih buka kéné?”
“Kéné
Luh, masak bli oranga lengeh. Tusing nawang isin Wéda.”
“Oh
kéto, jani tiang metakon, nawang bli isin Wéda apa?”
“A..e..e..
apé nah Luh, sing nawang, éh engsap Luh.”
(*)
No comments