Engkebang Bulan di Buléléng (5)
Olih:
I Gedé Putra Ariawan
Neked
di Jalan Lingga, Madé Suamba suba makeneh ngaé alasan lakar anggona nyautin
patakon tuan rumahné. Diastun suba
tawanga maturan, pasti ada-ada dogén takonina. Bakat tuni nyambat ngelah tunangan
uli Buléléng, pasti ento lakar buin takonanga. Lamun saja, éngkén carané bénjep
nyautin? Madé Suamba sing bisa ngamauk apa buin kanti nguluk-uluk tuan rumah
padidi. Asané patuh cara nguluk-nguluk rerama jumah, alpaka guru adané. Lamun
jujur, Madé Suamba jejeh ningeh munyi kangin-kauh. Ngekoh uyut ulian sing demen
ngaé masalah. Lamun jelék nasibé, rerama jumah bisa orahina. Duh lacur, bisa
gedé gaéné nyanan. Madé Suamba bisa suud kuliah lan tusing payu matitel
sarjana.
Apa
makada jani Madé Suamba jejeh cara kéné. Jalan nuju kosné sarasa jalan nuju
neraka. Suba joh kenehné jani, cara layangan pecukanné ngambun lan bek ngaba
benang. Lamun pegat benangé, ia suba blangsah. Éngkén ja dadiné, idup mati
pokokné blangsah. Kebus bara awakné maciri ténsiné suba menék. Ngancan paek
kosné ngancan maekang asan nerakané. Duh, munyin tuan rumahé asané suba
masrieng di kupingné. Madé Suamba adéng-adéng ngilut gas montorné.
Neked di Gang IV No. 2, prajani mesin montorné
matianga apang tusing ketara. Dapetang pintu pagaré suba matutup nanging sing makunci. Pintu pagaré
kabukak. Madé Suamba lantas nyelepang montorné ka garasi, nyaru-nyaru jani cara
maling apang tuan rumahné tusing bangun.
“Ehm!”
Madé
Suamba ané sedeng markirang montor tengkejut, prajani makipekan. Tepukina ada
anak eluh majujuk mara pesu uli kamar mandi, makamen handuk duur entud, kadéna
nyén.
“Dék!”
Madé
Suamba tusing masaut, bibihné prajani ngamikmik ngucap mantram gayatri. Kadéna
ada jelema ugig ané nglekas dadi celuluk. Pekakné di Tabanan ngorahang, dija ja
nepukin anak ané tawah-tawah inget dogén ngucap matram gayatri. Ucap ping telu.
Suud ento, acep lantas adan pitarané jumah apang macihna mantrané sakti. Lacur,
Madé Suamba prajani engsap tekén matram gayatri. Inget bedik nanging di
muncukné dogén.
“Om…Om…
Om…” kéto Madé Suamba ngucap mantra gayatri di tengah atinné.
“Dék
mara teka?”
Madé
Suamba makesiab, nguda celuluké nawang adané Kadék? Dija ia taén makenalan
ngajak celuluk?
“Dék!”
“Mimih
Mbok Yan, kadén nyén!”
Sagétan
ada Mbok Yan Putri, pesu uli kamar mandi makamen handuk duur entud. Ento kadéna celuluk tekén Madé Suamba, sinah san
ia gerap tuh.
“Idupang
naé lampuné Mbok”
“Lampuné
mati.” Saut Mbok Yan Putri, lantas macelep ka tengah kamarné. Tusing ada a
menit, tuan rumahé buin pesu, apa kadén aliha ka kamar mandi.
“Dék!”
Tuan
rumahé ngaukin Madé Suamba ané sedeng ngunci pintu pagar kosné.
“Kenapa
Mbok,” saut Madé Suamba.
“Ada
nepukin lulur?”
“Lulur?”
“Ae
Lulur bengkoang, ditu di duur kotak sabunné. Mbok inget, puan peteng asané enu
ditu. Dija nah?” Tuan rumahé makelo ngingetang, lulur ané biasané anggona.
Asané puan peteng enu ada di duur kotak sabunné, dapetang jani suba ilang.
Madé
Suamba makesiab mara inget, ibi tengainé maan nyemak lulur. Lulur tuan rumahné
ento ané biasané jemaka lantas anggona ngusap awakné aukud apanga kedas.
Sasukat matunangan ngajak Putu Utari, Madé Suamba demen nyemak lulur tuan
rumahné. Ento biasané anggona. Tusing ngemaling adané lamun inget nguliang. Né
jani nadak engsap nguliang, luluré kaengkebang di betén kasur.
“Nguda
peteng-peteng maluluran? Alih-alihin gén ditu Mbok” saut Madé Suamba
nyaru-nyaru tusing nawang unduk.
“Uli
tuni Mbok makeneh maluluran, dija nah. Ada nepukin?”
Mbok
Putri paling ngalihin lulurné, nak suba seken asané di duur kotak sabunné pejanga.
Né jani luluré suba ilang.
“Bin
mani gén alihin Mbok. Éngkénang ngalih lulur, lampu kamar mandiné mati.” Saut
Madé Suamba.
Mbok
Yan Putri lantas pesu uli kamar mandi nuju kamarné sambil ngusap-ngusapang
ebokné ané sinah belus tur lantang. Miribang, itunian tuan rumahé maan mambuh.
Tondén ada a menit, tuan rumahé buin pesu uli kamarné. Paliatné paling, ia
majujuk di malun kamarné. Usap-usapanga ebokné
aji handuk lantas gambahanga. Uli joh tuan rumahé sinah cara lenda-lendi
ané makira malajah ngaléak. Cara balih-balihan calonarang ané sasai baliha
tekén Madé Suamba di TV, kuangan namping sanggah cucuk dogén.
Madé
Suamba bengong ningalin tuan rumahné. Tumbén jani ia nepuk Mbok Yan Putri
ngambahang ebok. Masrieng bulu kalongné, miribang saja tuan rumahné sakti bisa
ngaléak. Ilmu léaké ento miribang ngranang Madé Suamba jejeh lan sing bani liu
mamunyi lamun ajaka ngomong. Jani suba gantiné, Madé Suamba nepukin tuan
rumahné ngaléak.
“Lamun
saja bisa ngaléak, nguda léaké bani ngenahang iba?” Madé Suamba matakon tekén
ibané padidi. Ngénggalang ia macelep ka tengah kamarné apang tusing nepukin ané
tawah-tawah. Lamun saja nepukin léak, bisa kelés jantungné nyanan. Lamun
madasar sastra aji pangléakan ané sasai sambatanga ngajak i pekak di Tabanan,
tusing ada léaké jalan-jalan nuju purnama. Léak gelem adané ulian sing nawang
duwasa ngaléak.
“Dék!” saut tuan rumahé mageluan uli di sisi.
Madé
Suamba nyaru-nyaru tusing ningeh. Énggalang lampu kamarné matianga apanga
kadéna sirep.
“Tok,tok,tok,tok!”
Mbok Yan Putri ngetok pintu kamar Madé
Suambané, miribang ada ané lakar sambatanga. Madé Suamba jejeh, ngenehang apa
ané lakar tepukina di sini.
“Dék,
pesu kejep!”
Madé
Suamba nerajang bangun, ngenggalang bukaka pintuné. Mbok Yan Putri dapetang
suba majujuk di malun pintuné néngténg bungkusan.
“Nyén
ngelah bungkusanné?”
Madé
Suamba mara inget, itunian meli telur sayur. Kanti ilang seduk basangné,
kaliwat jejeh ngenehang tuan rumahé bisa ngaléak. Engsap itunian nyemak telur
sayuré ané magantung di montorné. Aget san Madé Suamba ngelah tuan rumah
perhatian. Kaliwat perhatian kanti cara ngajak mémé padidi. Mbok Yan Putri
makenyem ngenjuhang bungkusanné.
“Nak
truna pikun-pikunan!”
“Engsap
Mbok. Saja-saja engsap” saut Madé Suamba, nyemak bungkusanné.
“Jemakang nasi?”
“Sing
Mbok, sing. Né suba misi nasi.”
Madé
Suamba elek sing bani matolihan, prajani ia nguntul ulian nepukin tuan rumahné
di sisi makamen handuk. Sledétina bedik, tepukina kulitné kedas sinah kontras
ngajak warna handukné ané barak. Diastun suba maumur petang dasa tiban, tuan
rumahé tepukina enu jegég ayu sinah cara anak bajang. Saihang ngajak reramané
jumah, i mémé joh kalah saing ulian tusing bisa marawat diri. Malénan san ngajak tuan rumahé di Buléléng, seleg
marawat diri ulian sesai ka salon.
Prajani
otak Madé Suambané grengsut ulian bek misi bias lan kabang kawa. Otakné ngeres,
kaliwat ngeres kanti marasa ténsiné buin menék.
“Gelem
Dék?”
“Sing
Mbok, sing!” Saut Madé Suamba, setata nguntul sing bani matolihan.
“Bin
mani jam nem semengan Mbok mulih ka Gianyar. Keponakan emboké ngantén. Inget
lamun pesu kunci pagar kosé, sing dadi macem-macem di kos! Bin puan embok mara
teka, pokokné embok maserah ngajak Kadék. Éngkén ja pokokné, Kadék sing dadi
macem-macem!”
“Nah,
Mbok, nah” saut Madé Suambané nyaruang atinné girang.
Mbok
Yan Putri lantas ngenjuhang kunci pagar kosé, Madé Suamba makenyir miribang ada
ané kenehanga.
Jam
satu peteng Madé Suamba mara suud medaar. Diastun telur sayuré suba dingin,
Madé Suamba jani marasa panes. Awakné kebus dingin ngenehang dinané bin mani,
Tuan rumahé lakar mulih ka Gianyar, bin sada misi nginep. Ené lakar anggona
kesempatan ngajak tunangan ka kos. Putu Utari pasti demen lamun ajak malali
mai.
“Éngkén
ya asané nah?” Ento ané sanget kenehanga tekén Madé Suamba. Kenehné suba joh
ngenehang kéné-kéto. Satonden sirep,
Madé Suamba setata inget ngetik SMS ané mamunyi: “Met bobok honéy, muaaah!” (masambung...)
Yeh Ketipat, Désa
Wanagiri, Sukasada, Buléléng
29 Agustus 2015/ 15:19 WITA
No comments